Drawieński Park Narodowy
Utworzony
1 maja 1990r. na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia
1990r. (Dz. U. Nr 26, poz. 151 z późn. zm.) do 1 stycznia 1999 r. w
województwach gorzowskim i pilskim, obecnie na granicy województw
zachodnio-pomorskiego i lubuskiego.
Powierzchnia 11018,52 ha, z czego 368 ha objęto ochroną ścisłą.
Wokół Parku wyznaczono otulinę o powierzchni 35590,00 ha.
Park reprezentuje przyrodę północno-zachodniej Polski i obejmuje fragment
Puszczy Drawskiej w widłach rzek Drawy i Płocicznej oraz centralną część Równiny
Drawskiej. Ochroną objęto zachowane w stanie naturalnym fragmenty borów
sosnowych Puszczy Drawskiej oraz głównie na zachodzie lasy bukowe i grabowe z
domieszką dębu. Średni wiek lasów 120 lat, z licznymi okazami pomnikowych (450
letnich dębów) i (330 letnich) buków. Lasy zajmują 78% powierzchni Parku.
Ukształtowanie terenu równinne lub lekko pagórkowate. Podłoże przeważnie
piaszczyste, tworzące sandrową Równinę Drawską, usypaną podczas ostatniego
zlodowacenia przez wody, wypływające spod czoła lądolodu. Dużą wartością
przyrodniczą i krajobrazową cechuje się Dolina Drawy z jej dopływami, m.in.
Płociczną, a także liczne śródleśne jeziora, mszary i torfowiska. Drawa ze
względu na bystrość nurtu zaliczana jest do rzek górskich
Na obszarze Parku wyznaczono 60 km szlaków turystycznych. 40 kilometrowy spływ
kajakowy rzeką Drawą jest jedną z największych atrakcji Parku. Szlak ten czynny
jest od 1 lipca do końca lutego ze względu na ochronę ptasich lęgów. Dla potrzeb
turystów urządzono 5 pól biwakowych (Barnimie, Bogdanka, Sitnica, Pstrąg,
Kamienna).
Drawa i zachodnie brzegi jezior Sitno i Ostrowiec udostępnione są do wędkowania.
Ciekawsze zabytki jakie można spotkać na trasach turystycznych to:
· ruiny XIV - wiecznego zamku w Drawie,
· "most Czarnieckiego" w Barnimiu,
· chałupy typu ryglowego (tzw. murem pruskim) w Ostrowcu.
Na terenie Parku, choć wyłączona spod jego zarządu, znajduje się czynna od
prawie 100 lat elektrownia wodna "Kamienna". Zachowały się oryginalne turbiny
Francisa - jedna z 1893r., druga z 1898r., a także suwnica pochodząca z
początków naszego wieku.
Puszcza Drawska - zwarty obszar leśny w środkowym i dolnym biegu Drawy,
na pograniczu województw zachodnio pomorskiego i lubuskiego. Urozmaicona szata
roślinna. Przeważają bory sosnowe z domieszką brzozy, dębu i topoli osiki.
Ukształtowanie równinne i pagórkowate z wzniesieniami dochodzącymi do 220 m
n.p.m. Drawa - rzeka w północno-zachodniej Polsce, o długości 186 km i
powierzchni dorzecza 3296 km kw. Źródłowy obszar chroniony jest w Drawskim Parku
Krajobrazowym, a w środkowym biegu w obrębie Puszczy Drawskiej utworzono
Drawieński Park Narodowy. Drawa wypływa z jeziora Krzywego i płynie ku
południowi, gdzie uchodzi do Noteci. Główne dopływy to: Korytnica, Płociczna,
(lewe), Mierzęcka Struga (prawy dopływ).
www.dpn.pl - oficjalna strona Drawieńskiego Parku Narodowego